พอดีได้มีโอกาสไปงานเปิด ตลาดนัดศิลปะ หน้าหอศิลป์ กทม.
ตอนไปถึงทีแรกก็เห็น เค้าซ้อมการแสดงกัน เกิดสนใจเลยไปด้อม ๆ มอง ๆ รอเวลาเปิดงาน
ยืนอยู่สักพัก ก็เกิดเวทนาทางกาย เมื่อยมาก ๆ เพราะพึ่งเดินมาจาก central world
ก็เลยไปนั่งที่เก้าอี้ ที่ทีมงานจัดเตรียมไว้ เราเห็นโต๊ะวีไอพีที่แถวนหน้าสุด เลยทึกทักเองว่า
เก้าอี้ด้านหลังนี่คงเป็นของผู้เข้าชมงาน แต่จะนั่งแถวหน้าสุดเลยก็ไม่กล้า
เลยนั่งที่แถวที่สองละกัน จะได้ถ่ายวีดีโอได้ด้วย
ซื้อรูปพระพักต์พระพุทธเจ้ามารูปนึง ก็นั่งดูรอเวลาเปิดงานอยู่
ช่วงใกล้จะเปิดงานก็มีลุง ๆ ป้า ๆ มานั่งด้วย เต็มไปหมด แต่ที่น่าแปลกคือ
ดูลุงป้าพวกนี้ นอกจากจะหน้าคุ้น ๆ แล้ว แต่ละคนก็ดูเหมือนจะรู้จักกันดี
ผ่านไปสักพัก ก็มีน้ำผลไม้ มีขนมมาให้กิน ผู้จัดงานแวะเวียนมาพูดคุยด้วย
เราก็นึกในใจ
"แย่ละ พวกนี้คงจะเป็นคนสำคัญ จะออกไปไงละนี่ โดนขนาบซ้ายขวาเลย"
แต่บังเอิญวันนั้นแต่งตัว art ๆ หน่อย ผมก็ตัดสกินเฮด คนเลยเข้าใจผิดไปว่า เราคงเป็นหนึ่งในคน
พวกนี้ แต่เค้าจำกันไม่ได้เองว่า เราเป็นศิลปินคนไหน สาขาไหน 5555
เพราะขนาดลุงป้้า ด้านข้าง ก็ยังคุยกับเรา คุยกันเรื่องงานศิลปะ คุยกันเรื่องงานที่จัด ฯลฯ
ก็ได้ความรู้จากสูจิบัตรงาน กับการที่มี staff มาพูดคุยด้วย เลยพอถูไถ ผ่านไปได้
พอประธานมาเปิดงานถึงได้รู้ว่า ที่นั่งอยู่รอบ ๆ เรานั่น เป็น "ศิลปินแห่งชาติทั้งนั้นเลย"
เหอะ ๆ ๆ
ตอนที่นั่งอยู่นั่นรู้สึกว่าตัวเองเป็นศิลปเมธีขึ้นมาทันตาเห็น ดื่มด่ำกับงานศิลป์ที่มาแสดง
ร่วมกับศิลปินแห่งชาติที่พึ่งรู้จักกัน (เค้าคุยด้วยคงเพราะคิดว่าเราก็เป็นศิลปิน แค่เค้าจำไม่ได้มั๊ง
ก็เล่นนั่งอยู่ในดงแขกคนสำคัญ กินน้ำกินขนม กับพวกแขกผู้มีเกียรติ แถมยังทำหน้าไม่สะทกสะท้าน 555)
งานนี้ก็จัดออกมาค่อนข้างดีเลย การแสดงของเด็ก ๆ แต่ละคนเก่งมาก ๆ ชอบที่สุดก็การแสดง ชุดอึกทึก
เป็นการแสดงกลอง งานศิลปะรอบ ๆ ค่อนข้างจะแพงไปหน่อย แต่ก็สวยดี
ใครได้ดูข่าวหรือมีรูปงานวันเปิดงานนี้ ส่งให้ link ให้หน่อยก็ดีนะครับ
อยากรู้ว่าจะเห็นหน้าตัวเองมั๊ย เห็นกล้องหันมาถ่ายกันแทบจะทุกตัว
ถ่ายแขกคนอื่นนะ ไม่ได้ถ่ายผม แต่คงจะติดมามั่งละน่า
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น