วันเสาร์ที่ 28 พฤศจิกายน พ.ศ. 2552

ฟ้าสั่งมา


เมื่อวันก่อน:
A : วันก่อนครับ
B : ยังไงครับA : พี่ที่บริษัท ชวนไปลานเบียร์
B : กำลังหนาวเลย เข้าช่วงเทศกาลกันพอดี ดื่มเบียร์กับคอนเสิร์ต
A : แต่ผมถือศีลครับ ไม่ดื่มเหล้ามานานแล้ว ผมหันไปมองหน้าพี่เค้าเลย
B : ปฏิเสธ!!!
A : ไปครับ!!!
B : ...

วันต่อมา:
A : วันก่อนครับ
B : ยังไงครับ
A : กำลังจะไปขึ้นรถไฟฟ้า เรื่องลานเบียร์เมื่อวานยังคิดไม่ตก ว่าจะกินรึไม่กินดี
B : ต่อสู้กับด้านมืดสินะครับ
A : กำลังคิดอยู่ดี ๆ มีรถตุ๊ก ๆ ผูกธงสีชมพูวิ่งมาครับ แล้วก็มีคนวิ่งลงจากรถมาหา ยัดโบรชัวใส่มือ
แล้วมันก็บอกว่า "อย่าดื่มเหล้านะครับ ๆ ๆ" แล้วก็ขี่ผ่านไป
B : จริงดิ!!!
A : ขนลุกซู่เลยครับ

Proof The Secret

เมื่อกว่าเดือนก่อน เริ่มมีความคิดที่ว่า อยากลองทำงานวิทยากรดูบ้าง

สามวันต่อมาเรารู้ว่า ไม่ใช่แค่คิดจะเป็นก็เป็นได้ ถ้าไม่ใช่ว่า เก่งมาทำมาด้านนี้จริง ๆ แค่จะหางานด้านนี้ก็ยากแล้ว ไม่รู้ต้องเรียน ดอกเตอร์ก่อนรึเปล่า ผมลองถามเพื่อนที่ทำบริษัทรับจัดพวกนี้ เค้าบอกวิทยากรเค้าแต่ละคน profile อย่างน้อย 5 แผ่น!!! ใน 1 แผ่นมีหลายบรรทัด แต่ละบรรทัด คือ 1 ตำแหน่งหรืองาน ที่เคยไปทำ *0* ข้าพเจ้า หมดสิทธิตั้งแต่สมัครเลย

ด้วยความที่ยังอยากทำอยู่ แต่ไม่รู้จะทำยังไง ผมเลยว่าจะลองเลือกวิธีที่ ผมเองก็ไม่คิดว่ามันจะทำได้ดู

The Secret บอกไว้ กล้าขอ ก็กล้าให้

ขอกันดื้อ ๆ "อยากเป็นวิทยากร ขอให้ได้เป็นวิทยากร"

ดูมันติงต๊องไปหน่อย ขอแค่นี้จะได้จริง ๆ เหรอวะ

วันต่อมาเลยไปหา The Secret มาอ่านอีกครั้งโดยละเอียด

หลังจากนั้นก็นั่งนึกภาพตัวเองจะเป็นวิทยากรทุกวัน

สามวันต่อมา เพราะคิดถึงมันทุกวัน ความคิดเลยเป็นรูปธรรมมากขึ้น

ตอนนี้คำขอเป็น "จะมีีคนมาเชิญไปเป็นวิทยากรใน 1 เดือน แล้วก็ได้ไปเป็นอาจารย์มหาวิทยาลัยสอนในช่วงวันว่าง"
เค้าบอกให้ใส่ช่วงเวลาด้วย ผมเลยใส่ไปเวอร์ ๆ เลย 1 เดือน ส่วนที่เป็นอาจารย์นี่ เพราะคิดว่า ถ้าจะทำจริง ๆ จัง ๆ เราน่าจะต้องหาประสบการณ์ก่อน เลยปิ๊งขึ้นมาว่าน่าจะไปเป็นอาจารย์มหาวิทยาลัย แต่ต้องทำงานประจำอยู่เลยอยากสอนตอนว่าง ๆ เท่านั้น

ขอเสร็จแล้ว ... ก็นั่งฝัน ๆ ไป 1 สัปดาห์ โดยที่ยังนึกไม่ออกเลยว่า มันจะเป็นไปได้ไง แต่ก็ยังเชื่อว่าเดี๋ยวมันต้องได้ชัวร์

และแล้ว ก็มีโทรศัพท์มา จากลูกค้ารายนึงที่ เคยไป present ไว้ แล้วบังเอิญเค้าเกิดถูกใจ เลยอยากเชิญให้ไปเป็นวิทยากรให้กับคนในองค์กร *0*

ผ่านไปอีกไม่กี่วัน
บังเอิญต้องไปคุยงานที่มหาลัยแห่งหนึ่ง
บังเอิญขอว่ามาสอนที่นี่ก็ดี
บังเอิญหิว เลยไปหาอะไรกินก่อนไปคุยงาน
บังเอิญไม่มีแบ๊งค์ย่อย
บังเอิญมี family mart อยู่ไม่ไกล
บังเอิญขณะเดินไปแลกเงินแล้วเพื่อนจำหุ่นได้
บังเอิญสนิทกันเพื่อนเลยทัก
บังเอิญชวนเพื่อนกินข้าว เลยได้นึ่งกินข้าวไปคุยไป
บังเอิญรู้ว่าเพื่อนทั้งสองคนนั้นสอนอยู่ที่นั่นด้วย
บังเอิญว่ากำลังอยากเป็นครูเลยเล่าให้เพื่อนฟัง
บังเอิญเพื่อนบอกว่าคณะเค้าก็กำลังหาคน
คุยงานเสร็จ โทรหาเพื่อน
บังเอิญหัวหน้าภาคอยู่
บังเอิญมีเพื่อนสอนอยู่ด้วย
บังเอิญขาดคนด้านที่เราถนัด
บังเอิญสอนวันเสาร์อาทิตย์ได้ไม่รบกวนงานประจำ
บังเอิญรายได้ดีซะด้วย
บังเอิญ ถูกใจหมดเลย จะได้เป็นคุณครูแล้ว!!!

ผ่านมาอีกสองสามสัปดาห์ วันนี้ผมก็พึ่งไปเป็นวิทยากรเสร็จมาหมาด ๆ
แอบตื่นเต้นเหมือนกัน กับการเป็นวิทยากรในห้องขนาด 100 คน ที่มีแต่คนอายุมากกว่าเต็มห้อง
แต่ก็ผ่านมาได้ด้วยดี และก็คิดว่าทำได้ดี อย่างที่เคยฝันเอาไว้มาเป็นเดือน


จริง ๆ ผมตื่นเต้นกับคำขอที่เป็นจริงมากกว่าตื่นเต้นกับการเป็นวิทยากรซะอีก
ตอนถือไมค์อยู่หน้าห้องยังนึกอยุ่แล้ว "กูมาอยู่ตรงนี้ได้ไงวะ"

ไม่รู้เหมือนกันว่า กฏแห่งการดึงดูด มันจริงหรือมไ่ม่จริง ... แต่ตอนนี้ผมเริ่มเชื่อแล้วหละ ว่าโลกเรานี้ กล้าขอ ก็กล้าให้จริง ๆ

ความเชื่อมั่นเพิ่มขึ้น ผมก็กะว่าจะลองขออะไรที่มันยิ่งใหญ่ขึ้นดู ใช้บ่อย ๆ ความมั่นใจมากขึ้น ก็กล้าขอของที่มันยากจะเชื่อว่าจะได้มามากขึ้นด้วย ... หึ หึ หึ

ใครอยากได้อะไร ลองหา The Secret มาอ่านดูนะ